امید 16 مرداد 1402 توسط سمیرا اسمعیلی آبدر امید تو اوج ناباوری آمد در خانه ام زد . وقتی آخر خط رسیده بودم ،راه نور نشانمداد. مثل باغ پر از گل های رنگی دنیامرنگ و ورنگ کرد . اصلا فکرش راهم نمی کردم جوانه زد . دنیام قشنگ تر شد. ۱۴۰۲/۵/۱۶ ✍سمیرااسماعیلی مطلب قبلیمطلب بعدی
