زیارت امام رئوف
25 اسفند 1401 توسط سمیرا اسمعیلی آبدر
بالاخره نوبتی هم که باشد نوبت من حقیر شد که به بیایم زیارت هشتمین ستاره آسمان بیایم
وقتی در قطعه ای از بهشت قدم می گذارم،احساس آرامش مطلق می کنم .
پایی که هیچ فکر نمی کردم اینقدر راه بیاید و خسته نشود به گریه نیفتادم از درد پاهایم،مگر فقط اشک شوق رسیدن به بهشت مشهد مقدس
به محض رسیدن از شدت خوشحالی به دست های خادم حرم بوسه زدم
یا امام رضا آمده ام برایت بگویم از راز هایم
دردهایی که کشیدم
زخم زبان هایی که شنیدم
برایت بگویم که در این یک سالی که نتوانستم بیایم به من چه گذشته …
آمده ام به ضریحت دخیل ببندم تا مرحم زخم هایم باشید
با دلی شکسته به پای ضریحت آمده ام ای شاه خراسان تا اینکه حاجتم را اجابت کنید به حق جواد الائمه دل شادم کنید مولا جانم